Creeping spruce - widłak

Tekst oryginału (nazwa angielska zwyczajowa) creeping spruce,  ground pine (ground spruce, clubmoss, ground pine, groundcedar, creeping jenny)
Polskie tłumaczenie (nazwa polska zwyczajowa): mech, świerk (widłak zwyczajny, widłak spłaszczony, widłak jałowcowaty, wroniec żółtawy)
Nazwa łacińska (nazwa rodziny): Lycopodium sp. (Dendrolycopodium obscurum, Diphasiastrum complanatum, Lycopodium annotinum, Huperzia lucidula) (Lycopodiaceae)

Trudno stwierdzić z całą pewnością jaki gatunek kryje się pod ta nazwą. W Anne of Windy Poplars dziewczęta wędrujące po zimowym lesie zbierają dwa gatunki widłaków: creeping spruce i ground pine. Wydaje się, że mogły to być: widłak jałowcowaty, goździsty względnie Lycopodium sabinaefolium o płożących pędach jako creeping spruce i "drzewkowaty" widłak zwyczajny Dendrolycopodium obscurum jako ground pine. Widłaków na PEI jest osiem gatunków. Niektóre z tych  gatunków występują z natury zarówno w Europie jak i w Ameryce Północnej. Widłaki z uwagi na zimozieloność było wykorzystywane do dekoracji świątecznych  i okolicznościowych, a także do przybierania wiosennych bukietów z majownikami.  W zasuszonym bukieciku Maud z pamiętnego wiosennego pikniku w 1890 roku, majownikom towarzyszą moim zdaniem dwa gatunki widłaków: widłak zwyczajny (Dendrolycopodium obscurum - po lewej na górze) i widłak spłaszczony (Diphasiastrum complanatum u dołu bukietu  z zachowanym kłosem zarodnionośnym).
Identyczny bukiecik ujrzymy w ręku Valancy w ostatnich rozdziałach Błękitnego zamku. Dziewczyna  wędruje po lasach Muskoka ciesząc się z wiosny. W zielonym sweterku z naręczem majowników (trailing arbutus, mayflowers, Epigaea repens) i widłaków (creeping spruce), z wiankiem zimoziołu (june-bells, twinflower, linnaea północna, Linnaea borealis) na głowie - jawi się malarzowi Allanowi Tierney'owi jako Duch z lasów Muskoka.
o

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)