Ścieżka Brzóz

Ścieżka Brzóz  (Rozdział 15)

Birch Path is one of the prettiest places in the world, Marilla." It was.  Other people besides Anne thought so when they stumbled on it.  It was a little narrow, twisting path, winding down over a long hill straight through Mr. Bell's woods, where the light came down sifted through so many emerald screens that it was as flawless as the heart of a diamond.  It was fringed in all its length with slim young birches, white stemmed and lissom boughed; ferns and starflowers and wild lilies-of-the-valley and scarlet tufts of pigeonberries grew thickly along it; and always there was a delightful spiciness in the air and music of bird calls and the murmur and laugh of wood winds in the trees overhead.  Now and then you might see a rabbit skipping across the road if you were quiet--which, with Anne and Diana, happened about once in a blue moon.  Down in the valley the path came out to the main road and then it was just up the spruce hill to the school.

Ale pomimo to Ścieżka Brzóz (Birch) jest jedną z najpiękniej­szych na świecie. I tak było w istocie. Ktokolwiek zabłądził kiedy w ową stronę, mówił to samo. Była to wąska ścieżka, wijąca się wokół pagórka pośród lasu pana Bella, gdzie światło wdzierając się poprzez szmaragdową ścianę liści było czyste jak diament. Z obu stron okalały ją młode brzózki (birches) o białych pniach i gibkich gałęziach. Paprocie (ferns), astry (starflowers) i dzikie konwalie (wild lilies-of-the-valley) rosły tu w wielkiej ilości. Powietrze przesycone było delikatnym, żywicznym zapachem, muzyką tonów ptasich, szmerem i śmiechem wietrzyka pośród koron drzew. Jeśli kto szedł cichutko-Ani i Dianie zdarzało się to bardzo rzadko-mógł spłoszyć zająca. Niżej, w dolinie, ścieżka łączyła się z gościńcem, a tuż za pagórkiem porosłym lasem była szkoła.